Historia Prokowa

Prokowo –  wioska powiatu kartuskiego, licząca ok. 1000 mieszkańców , położona pośród  urokliwych wzgórz i pagórków porośniętych lasami. Urozmaicona rzeźba terenu - trzy jeziora, piękne  lasy, czyste powietrze i wody tworzą idealne warunki do uprawiania pieszych wędrówek.

Pierwszy zapis o Prokowie  spotkać możemy w książce „DZIEJE  KARTUZ” w rozdziale IV „Początki fundacji klasztornej i jej rozwój”. Król Polski - Jan Olbracht, dokumentem wystawionym 02.06.1495 roku w Toruniu nadał Kartuzom wieś Prokowo razem z Jeziorem Białym i łąką położoną obok Starej Huty Szklanej. W zamian Kartuzi mieli modlić się za ofiarodawcę.

Rok 1626: przemieszczające się wojska szwedzkie pustoszą wieś, konfiskując bydło i trzodę.

Rok 1842: mieszkańcy pochodzenia niemieckiego próbują zamienić Kościół Poklasztorny na świątynię ewangelicką. Dzięki silnemu oporowi ludności okolicznych miejscowości do zaboru kościoła nie doszło. W przekazach tak opisu je się to wydarzenie: „W czasie gdy gospodarze z Prokowa byli zajęci kopaniem torfu na opał, otrzymali wiadomość od posłańca, że Niemcy zamierzają zabrać klasztor. Wówczas prokowianie zebrali się z torfiarkami (łopaty do cięcia torfu ), żelaznymi łopatami, kosami, widłami i cepami pospieszyli do Kartuz, bronić kościoła. Jako pierwszy wtargnął do kościoła Michał Dawidowski, który podobno w chwili, gdy pewien Niemiec stał na drabinie i usiłował zdjąć jeden z obrazów , przewrócił drabinę, a Niemiec rozbił sobie głowę. Także inni mieszkańcy naszej miejscowości - Walenty Rybakowski, Franciszek Trepczyk, Robakowski, Flisikowski i Kąkol odznaczyli się niebywałą odwagą. Obrońcom klasztoru wytyczono proces i skazano na długoletnie więzienie.

W dniu 26 października 2002 roku w Prokowie odbyła s ię uroczystość poświęcenia obelisku upamiętniającego bohaterski czyn naszych przodków ”.

Rok 1882: postawienie krzyża na skrzyżowaniu ulic : Kartuskiej z Łapalicką. Fundatorem był Michał Dawidowski. Odnowiony przez syna – Leona Dawidowskiego. W czasie wojny krzyż został ścięty, a w 1958 roku Władysław Dawidowski postawił nowy. Obecny krzyż ofiarował w 1996 roku - Tadeusz Dawidowski.

Rok 1901: rozpoczęcie budowy budynku szkoły podstawowej, którą zakończono w 1902. W czasie budowy nauczanie odbywało się w domu Państwa Ptach.

Daty związane z rozbudową szkoły:

1963 – 1965            - dobudowano pawilon

1960 – 1963            - budowa boiska

1993                        - remont dachu na starym budynku

1997 – 1998            - dobudowano łącznik spajający starą część szkoły z pawilonem
2007                         - budowa boiska asfaltowego

 

 

 

 

Kierownicy i Dyrektorzy Szkoły Podstawowej w Prokowie:

 

do 31.08.1945                                         Jan Kowalewski

od 01.09.1945 do 31.08. 1946                 Stanisław Wiewiórka

od 01.09.1946 do 31.08.l948                   Jan Koszowski

od 01.09.1948 do 31.l2.1955                   Stanisław Wiewiórka

od 01.01.1955 do 31.07.1962                 Antoni Fąferko

od 01.08.1962 do 31.08. 1989r.              Marian Kowalkowski

od 01.09.1989 do 31.08.2002r.               Barbara Socha

od 01.09.2002 do 31.08.2012r.               Ewelina Kowalkowska

01.09.2012 do 31.08.2022 r.                  Alina Kąkol

Od 01.09.2022 r                                                                                                                       

 

Rok 1905: uruchomienie linii kolejowej Kartuzy - Prokowo – Lębork

Rok 1908: budowa kapliczki ofiarowanej przez wszystkich mieszkańców wsi. W czasie II Wojny Światowej Jan Laska (ojciec Henryka Laski) wywiózł figurkę Matki Boskiej do Kościoła Klasztornego, aby uchronić ją przed Niemcami. Po wojnie figurka Matki Boskiej wróciła na swoje miejsce.

Rok 1947: rozpoczęcie elektryfikacji wsi. Uroczyste poświęcenie 25.01.1948.

Rok 1969: 13 lipca - otwarcie remizy Ochotniczej Straży Pożarnej;

     21 października - uruchomienie wodociągu wiejskiego;

Rok1987: - sierpień – rozpoczęcie budowy kościoła. Działkę pod budowę oddali Państwo Zielonka.

- 21 czerwca 1988 roku odbyło się uroczyste święcenie kościoła i wmurowanie kamienia węgielnego przez biskupa Mariana Przykuckiego. 15 lutego 1990 roku powstała parafia pw. Matki Boskiej Częstochowskiej, proboszczem został ks. Mieczysław Kuciński.

- od 2002 - ks. dr Grzegorz Lewandowski.

Sołtysi Prokowa:

1930 – 1939                                - Leon Byczkowski

1939 – 1945                                - L. Krymka

1945 – 1950                                - P. Flizikowski

1950 – 1958                                - Jan Laska

1958 – 1988                                - Konrad Socha

1988 – 1992                                - Stanisław Kowalewski

1992- 2014                                  - Paweł Rybakowski

2014- 2024                                 - Jarosław Dawidowski

od 2024 r                                  - Ireneusz Rybakowski

 

Autorzy (uczniowie szkoły) nie mając szerokiego dostępu do informacji historycznych i faktograficznych zdają sobie sprawę z występujących nieścisłości, które powstały w sposób niezamierzony. Pomyłki lub niepełne dane wynikają z faktu, że „badaczami, historykami” były dzieci naszej szkoły.

Tym samym zapraszamy wszystkich mieszkańców Prokowa do czynnego udziału
w opisywaniu zdarzeń – nie ma nic piękniejszego jak pozostawienie potomnym wiedzy
o miejscu gdzie przyszło im żyć.

Opisy legend, faktów i ciekawostek   mogą  być wykonane ręcznie – nawet nie chronologicznie i własnymi słowami. Autorzy zobowiązują się do wykonania właściwej formy informacji i po zatwierdzeniu - do publikacji. Mile widziane fotografie z opisem osób i miejsc. Fotografie zostaną zwrócone właścicielom.

To co Państwo opiszecie pozostanie na wieki.

 

Prośba do Jana Pawła II

słowa i muzyka Marcin Stoltmann

Janie Pawle - Ojcze Święty nasz,

Z góry spójrz i pokaż drogę życia nam.

W drodze tej opieką otocz nas,

Byśmy czuli bliskość Twą cały czas.

 

Niechaj płynie Twoja moc i siła,

Twoja mądrość, dobro i nadzieja.

Chcemy wciąż z Tobą być,

Razem dobrą drogą iść.

Przy nas bądź, byśmy nie zbłądzili.

Chcemy wciąż z Tobą być,

Razem dobrą drogą iść.

My po prostu chcemy pięknie żyć.

 

Nasz Papieżu i Patronie nasz,

Dobrym słowem i uśmiechem obdarz nas.

My, uczniowie, dziś prosimy Cię:

Bardzo blisko przy nas bądź w każdy dzień.

 

Niechaj płynie Twoja moc i siła,

Twoja mądrość, dobro i nadzieja.

Chcemy wciąż z Tobą być,

Razem dobrą drogą iść.

Przy nas bądź, byśmy nie zbłądzili.

Chcemy wciąż z Tobą być,

Razem dobrą drogą iść.

My po prostu chcemy pięknie żyć.